بشقاب نقره کاری

مینا ماده‌ای است از لعاب شیشه‌ای حاجب ماوراء یا شفاف که آنرا روی کاشی و فلزات، برای نقش و نگار استفاده می‌برند و ترکیبی است از لاجورد(فرهنگ لغت معین )مینا در لغت نوعی گل، لعاب دندان، نوعی پرنده، عمل لعاب مینا که بر نقره و غیره دهند ( لغت نامه دهخدا )
از نظر اصطلاحی تنها تعریف کاملی که میناسازی ارائه گردیده عبارتست از: هنر آتش است و خاک با رنگ‌های پخته و الوان از نوع معدنی
مینا قطعه فلزی است به صورت ظرفی درآمده لعاب خورده و روی آن نقاشی اسلیمی و قطعاتی به صورت پیچ و گره و گل کشیده شده و بعد پخته می‌شود .
در این روش، مینا مانند شیشه‌های پنجره شفاف است بدین گونه که با عبور نور از دو طرف جلب‌توجه می‌کند. این روش که ظریف‌ترین شیوه میناکاری است بر روی فلز نقره و طلای مرغوب که اکسید نمی‌شود به کار رفته و معمولا برای ساخت گوشواره و آویزهای ارزشمند استفاده می‎شود.
وقتی طرح روی فلز، سوراخ و اطراف آن ساییده و صیقل داده شد برای میناکاری آماده است. فلز آماده شده را به صفحه میکا متصل کرده و روی سه‌پایه قرار می‎دهند. میکا در این روش به‌عنوان زیر کار و بست استفاده می‌شود چراکه مینا به میکا نمی‌چسبد. مینا در این روش نه به‌صورت پودر بلکه به‌صورت یک تکه به‌کاربرده می‌شود.
رنگ‌های موردنظر را با پنس داخل سوراخ‌های طرح قرار می‌دهند، سپس با دقت سطح روی فلز را بررسی می‌کنند و آن را داخل کوره گذاشته و بعد از آتش دادن کمی نگه می‌دارند تا فضاهای خالی آن ظاهر شود. این فضاها را دوباره پر می‌کنند تا کم‌کم سطح فلز پوشانده شود و بعد از حرارت دادن دوباره و سرد شدن کامل ظرف، میکا را از آن جدا می‌کنند. سپس ظرف را زیر آب روان با سنگ چخماق می‌سایند تا رو و پشت آن هم‌سطح شود. این کار را باید با دقت انجام داد زیرا ممکن است مینا را بشکند و در پایان آن را با پولیش دستی، شفاف و درخشان می‌کنند.دیدیدکالا شما را به دیدن کالای زیبا دعوت میکند